Osteochondroza jest przewlekłą nawracającą chorobą, która występuje na tle ciągłego niszczenia kręgów i dysków międzykręgowych. W zależności od lokalizacji kręgowców poddawanych zmianom zwyrodnieniowym rozróżniają one patologię piersi, Lumbosacralis, a także szyję. Wiodącymi objawami osteochondrozy są ból, którego nasilenie wzrasta podczas wysiłku fizycznego, sztywność ruchów. Na zdjęciu klinicznym często występują objawy kręgosłupa: bóle głowy, skoki ciśnienia krwi, zmniejszenie ostrości wzroku i słuchu.
Diagnoza opiera się na wynikach badań instrumentalnych - radiografii, MRI, CT. W terapii osteochondrozy stosuje się leki różnych grup klinicznych i farmakologicznych. Aby zwiększyć ich wydajność kliniczną, przeprowadzane są procedury fizjoterapeutyczne i masażu. Jedną z głównych metod terapii i zapobiegania są ćwiczenia fizjoterapii.
Mechanizm rozwoju choroby
Patogeneza osteochondrozy opiera się na utraty pulposusu rdzenia jego właściwości hydrofilowych. Ta półczystej struktury składa się z włókien tkanek łącznych i kurtki. W miarę wzrostu osoby w każdym dysku między kręgami ma spadek kanału naczyniowego. Spożycie składników odżywczych występuje dyfuzyjnie, to znaczy, zgodnie z zasadą spontanicznego wyrównania stężeń. To wyjaśnia niemożność całkowitego przywrócenia chrzęstnych tkanek po urazie lub nadmierne wysiłek fizyczny w kolumnie kręgosłupa.
Procesy osteochondrozy powodują zmiany w tle hormonalnym i niezrównoważoną dietę. Ilość składników odżywczych wystarczających do ich pełnego funkcjonowania nie wchodzi do tkanki chrząstki, która wywołuje następujące zaburzenia ich struktury i właściwości:
- Siła i elastyczność są utracone;
- Formularz, spójność i zmiana konfiguracji.
Tarcze międzykręgowe są spłaszczone, a pęknięcia promieniowe powstają w włóknistych pierścieniach. Powoduje to zmniejszenie odległości między sąsiednimi kręgami. Stopniowo tkanki łączne włóknistych pierścieni i więzadeł biorą udział w procesie patologicznym. W odpowiedzi na rozkład tkanek układ odpornościowy zaczyna wytwarzać immunoglobuliny, co prowadzi do aseptycznego stanu zapalnego i tworzenia obrzęku w stawie stawów i tkanek miękkich położonych w pobliżu. Kapsułki stawów są rozciągane, więc dyski międzykręgowe przestają niezawodnie naprawić kręgi. Wraz z niestabilnością segmentów międzykręgowych wzrasta prawdopodobieństwo naruszenia korzenia nerwowego lub wyciśnięcia naczynia krwionośnego. Często dzieje się to w przypadku osteochondrozy szyjnej i powoduje jej wyraźne objawy.
Przyczyny i wywołujące czynniki
W stanie krążków międzykręgowych zmniejszy się negatywny wpływ mięśni szkieletowych kolumny kręgosłupa. Irracjonalne, asymetryczne funkcjonowanie mięśni występuje na przykład z przedłużoną osobą w pozycji niefizjologicznej, z głową obniżoną podczas pracy przy komputerze. Zniszczenie chrzęstnych tkanin można sprowokować przez ciągłe noszenie ciężkiej torby na jednym ramieniu, marzenie na miękkim materacu i wysokiej poduszce.
Poniższe czynniki negatywne zewnętrzne i wewnętrzne również przyspieszają zniszczenie dysków międzykręgowych:
- zaburzenia hormonalne i metaboliczne;
- Patologie zakaźne, szczególnie przewlekłe;
- poprzednie urazy kręgosłupa (złamania kompresyjne, siniaki);
- Częsta hipotermia;
- Obecność choroby ogólnoustrojowej lub zwyrodnieniowej-dystroficznej i zarządzania, łuszczycy, reumatoidalnego zapalenia stawów, choroby zwyrodnieniowej stawów, osteoporozy.
Jeśli dana osoba ma złe nawyki, jest zagrożony. Palenie i nadużycie alkoholu pogorszyło stan naczyń krwionośnych, prowadzi do niewystarczającego krążenia krwi i niedoboru składników odżywczych w tkankach chrząstkowych dysków.
W obecności płaskich stóp lub stóp klubowych ryzyko rozwoju osteochondrozy jakiejkolwiek lokalizacji znacznie wzrasta. Takie wady lub nabyte wady stają się powodem zwiększenia obciążenia kręgosłupa ze względu na niemożność zapewnienia właściwej amortyzacji przy wsparciu. Czynnikiem predysponującym do pojawienia się patologii jest otyłość.
Wraz z odkładaniem tkanek tłuszczowych w różnych częściach ciała, wsparcie równowagi jest skomplikowane, co prowadzi do wpływu nadmiernych obciążeń na stawy międzykręgowe.
Zdjęcie kliniczne
Pierwszym objawem klinicznym osteochondrozy w klatce piersiowej lub lędźwiowej jest ból pleców. Podczas nawrotów przenika, promieniując do pobliskiej części ciała. Najmniejszy ruch prowadzi do wzrostu nasilenia zespołu bólu. Odpowiedzią osoby jest przyjęcie przymusowej pozycji, w której intensywność niewygodnych odczuć jest minimalna:
- Osoby z osteochondrozą szyjki macicy wolą odwracać się na bok, a nie całe ciało;
- Dzięki patologii piersi osoba nawet boi się wziąć pełny oddech, ponieważ staje się to przyczyną ostrego bólu w regionie klatki piersiowej;
- Pacjenci z osteochondrozą lędźwiową trudno jest usiąść, wstać i iść z powodu naruszenia nerwu kręgowego.
Większość pacjentów narzeka lekarzowi na głupie stałe bóle i poczucie ograniczenia ruchów rano. Wymaga to dodatkowej diagnozy różnicowej w celu wykluczenia zapalenia mięśni (proces zapalny w mięśniach szkieletowych z tyłu) i zapalenia zwyrodnieniowego stawów. Przyczyną pojawienia się bólu, naciskającym bólem jest stres kompensacyjny tkanki mięśniowej w celu ustabilizowania dotkniętego odcinka kręgosłupa. Zespół stałego bólu słabego lub średniego nasilenia występuje również z powodu znacznego odcinka dysku międzykręgowego i rozwoju aseptycznego stanu zapalnego.
W przypadku osteochondrozy pewnej lokalizacji charakterystyczne są specyficzne objawy. Na przykład w przypadku patologii lędźwiowej często występuje lędźwiowalgia - atak bólu w dolnej części pleców iz tyłu uda. Osteochondroza piersiowa objawia się klinicznie przez bóle trzewne w okolicy serca, prawym podchondrium, żołądku, drętwienia, zwiększonej wrażliwości skóry, chrupnięciem w kręgach. Ale najbardziej wyraźne i różnorodne objawy wyróżniają się patologią, która wpływa na dyski międzykręgowe szyjki macicy.
W wyniku przesunięcia kręgów, tworzenie osteofitów, tętnica kręgowa jest ściśnięta, która zasila komórki mózgu, co zapewnia im tlen. Osoba cierpi na naruszenie koordynacji ruchów, hałasu w uszach, bólu głowy, nadciśnienie tętnicze.
Co może być przy braku leczenia
Większość powikłań osteochondrozy występuje z powodu powstawania przepukliny dysku międzykręgowego. Powstaje, gdy ta struktura kręgowa jest przesunięta, co prowadzi do pęknięcia tylnego więzadła podłużnego. Dysk staje się jeszcze bardziej niestabilny, a jego część wystaje do kanału mózgowo -rdzeniowego. Przepuklina jest uważana za eksplodującą, jeśli w trakcie jej tworzenia, wraz z dysku, jego cel, który przenika kanał.
Taki patologiczny stan kręgowców predysponuje do kompresji rdzenia kręgowego i rozwoju dyskogennej mielopatii. Klinicznie objawia się w odrętwieniu, osłabienia niektórych grup mięśniowych nóg lub ramion, niedowładu, zaniku mięśni, zmiany odruchów ścięgien. Można również zaobserwować zaburzenia opróżniania pęcherza i (lub) jelita. W wyniku powstawania przepukliny międzykręgowej, tętnice, które zasilają rdzeń kręgowy, są ściskane. Powstają obszary niedokrwienne, w których zginęły wszystkie komórki nerwowe. Występuje deficyt neurologiczny SAT - ruchy są naruszane, wrażliwość jest zmniejszona, a tota jest zdenerwowana.
Taktyka leczenia
Osteochondroza nie nadaje się do całkowitego wyleczenia, ponieważ do tej pory leki nie zostały jeszcze zsyntetyzowane, których spożycie pomogłoby przywrócić uszkodzone dyski międzykręgowe i kręgi. Ale schematy terapeutyczne koniecznie obejmują chondroprotektory - objawowe środki o powolnym działaniu. Preferencje są podawane lekom z aktywnymi składnikami chondroityny z siarczanem i (lub) siarczanem glukozaminy (chlorowodorek).
Skuteczność kliniczna tych leków potwierdza wyniki wielu lat badań. Wraz z przedłużającym się przyjęciem (od 3 miesięcy do 2 lat) występuje częściowa regeneracja chrzęstnych tkanek, a także inne struktury tkanek łącznych - więzadłach, ścięgna, bournes. Gdy gromadzą się w dyskach międzykręgowych glukozaminy i chondroityny, zaczynają wywierać wyraźne działanie przeciwbólowe, zmniejszone, przeciwzapalne. Pozwala to zmniejszyć dawki NLPZ, glukokortykosteroidów, relaksantów mięśni, zmniejszając w ten sposób obciążenie farmakologiczne na ciele.
Leki do stawów są nieskuteczne w przypadku nieregularnego stosowania lub ich stosowania w leczeniu osteochondrozy 3 stopnia, gdy obserwuje się znaczne zniszczenie tkanek chrząstkowych.
Aby wyeliminować objawy, które zwykle występują w przypadku osteochondrozy szyjnej lub piersi, leki stosuje się do poprawy krążenia krwi, nootropii, leku, który poprawia mikrokrążenie labiryntu stosowanego do patologii aparatu przedsionkowego.
W razie potrzeby, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwdrgawkowe są włączone do schematów terapeutycznych.
W leczeniu osteochondrozy stosuje się procedury fizjoterapeutyczne: terapia UHF, magnetoterapia, terapia laserowa. Stosuje się odruch, masaż, terapię ćwiczeń, hirudoterapia, pływanie, joga. W przypadku nieskuteczności konserwatywnego leczenia pacjenta wykazano interwencję chirurgiczną. Praktyki są praktykowane przez dysk, jego rekonstrukcję laserową lub wymianę implantu.