Osteochondroza kręgosłupa szyjnego

Praca w biurze, „odpoczynek” przed telewizorem, brak aktywności fizycznej, niezdrowa dieta - przyczyny różnych chorób, które stały się szczególnie rozpowszechnione pod koniec ubiegłego wieku. Jednym z nich jest osteochondroza. Dokładniej, osteochondroza kręgosłupa szyjnego.

Funkcje

Każdy przynajmniej raz doświadczył objawów osteochondrozy. Ale jeśli poważnie irytują, a nawet przeszkadzają w życiu i pracy, możesz i powinieneś z nimi walczyć. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz obawy dotyczące:

• ból szyi, który rozciąga się do tyłu głowy, oczu i uszu, obręczy barkowej i nie ustępuje nawet w nocy
• ból ramion (barku, przedramienia, dłoni), który nasila się przy najmniejszym wysiłku
• trudności w poruszaniu się rękami, dłońmi, palcami, zmniejszona wrażliwość i osłabiona siła mięśni
• rano napięcie mięśni szyi i sztywność szyjki macicy
• uczucie „kołysania” karku rano
• ból szyi podczas zginania i obracania głowy
• drętwienie, pieczenie, mrowienie w dłoniach lub stopach
• nawracający pulsujący ból szyi i głowy potylicznej
• ból głowy, który zaczyna się w potylicy i rozprzestrzenia się do czubka głowy i skroni
• zawroty głowy, ciemnienie oczu, omdlenie przy nagłym odwróceniu głowy
• szum w uszach
• obniżona ostrość wzroku i słuch
• drętwienie języka
• ból w okolicy serca, którego intensywność zależy od pozycji ciała i nie jest uśmierzana przez nitroglicerynę
• przerost tkanki łącznej - "kłębu" - w odcinku szyjnym kręgosłupa.

Przy zmianach zwyrodnieniowych kręgosłupa (dyski międzykręgowe są zredukowane, pierścień włókniakowy traci swoją elastyczność) rozwija się tzw. zespół korzeniowy, który w zależności od lokalizacji zmian powoduje pojawienie się pewnych objawów. Liczba korzeni szyjnych (osiem) jest większa niż liczba kręgów szyjnych (siedem). Pierwsza para korzeni szyjnych rozciąga się między podstawą czaszki a pierwszym kręgiem szyjnym (C1), druga między pierwszym a drugim kręgiem itd. W ten sposób każdy nerw szyjny wychodzi ponad odpowiadający mu kręg.

Jeśli uszkodzenie korzenia nerwu pierwszego kręgu szyjnego (C1), to wrażliwość w okolicy potylicznej jest upośledzona, drugi (odcinek CI-II) odczuwa ból w okolicy ciemieniowej i potylicznej. Klęska korzenia nerwu (C3) w okolicy odcinka CII-III występuje rzadko. W tym przypadku występuje ból i zmniejszenie wrażliwości w połowie szyi, gdzie nerw rdzeniowy jest uciskany, możliwe jest zmniejszenie wrażliwości języka i zaburzenia mowy.

Ból i zmniejszona wrażliwość obręczy barkowej i obojczyka, hipotonia mięśni głowy i szyi (pas, mięsień czworoboczny, dźwigacz łopatki) występują w przypadku zajęcia korzenia nerwu C4 (odcinek CIII-IV). Trudność oddechowa, czkawka i ból w okolicy serca mogą być również związane z korzeniem C4, ponieważ obecny jest w nim nerw przeponowy. Ale jest to również dość rzadka patologia.

Zespół korzeniowy na poziomie 5 kręgu (odcinek CIV-V) powoduje ból, który rozciąga się do obręczy barkowej, czyli zewnętrznej powierzchni barku. Mięsień naramienny słabnie, wrażliwość na zewnętrznej powierzchni barku jest zaburzona. Najczęstsze naruszenia to szczypanie korzeni C6 i C7 (segmenty CV-VI i CVI-VII). W pierwszym przypadku ból promieniuje od szyi wzdłuż łopatki, przedramienia, zewnętrznej powierzchni barku, promieniowej powierzchni przedramienia do kciuka. Wrażliwość jest osłabiona nie tylko w tych obszarach, ale nawet w skórze. W drugim przypadku ból rozprzestrzenia się od szyi do łopatki, przedramienia, tylnej części barku, powierzchni przedramienia do tylnej części palców II-IV ręki. Skóra w tych obszarach również traci wrażliwość.

W przypadku uszkodzenia korzenia C8 (odcinek CVII-TI) ból i zaburzenia czucia rozprzestrzeniają się od szyi do tylnej części barku, wzdłuż łokciowej krawędzi przedramienia do małego palca. Możesz nie odczuwać bólu małego palca, ale mięśnie w tym palcu są osłabione.

Opis

Osteochondroza to zwyrodnieniowo-dystroficzna zmiana krążków międzykręgowych kręgosłupa. Kręgosłup szyjny jest najbardziej wrażliwą częścią kręgosłupa, ponieważ ma specjalną budowę i cierpi na słaby gorset mięśniowy w okolicy szyi, a także anatomicznie różne struktury kręgów szyjnych, które są bardzo blisko siebie. Dlatego nawet przy niewielkim obciążeniu szyi kręgi są przemieszczane, co prowadzi do ucisku naczyń krwionośnych i nerwów. Jest to bardzo niebezpieczne, ponieważ w tej sekcji tętnice kręgowe przechodzą przez otwory zlokalizowane w procesach poprzecznych kręgów szyjnych, które biorą udział w dopływie krwi do mózgu. Zatem każde uszczypnięcie kręgów jest obarczone najpoważniejszymi konsekwencjami.

Ucisk korzeni i naczyń nerwowych w osteochondrozie szyjki macicy może powodować przemieszczenie krążka w kierunku bocznym i tylno-bocznym, wypukłość (początkowy etap przepukliny dysku, w którym integralność krążka nie jest zerwana, tylko wystaje do kanału kręgowego) i przepuklinowe wysunięcie krążka, skierowane do wewnątrz kanału międzykręgowego.

Zmiany zwyrodnieniowe, w których w osteochondrozie szyjki macicy pojawiają się narośla kostne w okolicy stawów kręgosłupa, zmniejszają światło kanału międzykręgowego i ściskają przechodzące tam formacje nerwowo-naczyniowe. Osteofity powstałe po bokach trzonów kręgów podrażniają mięśnie, mięśnie napinają się w odpowiedzi, zwiększając nacisk kręgów na siebie. Jednocześnie zmniejsza się wysokość krążka międzykręgowego, zaostrzając proces patologiczny. Zarośnięte osteofity, skierowane w stronę kanału tętnicy kręgowej, uciskają go, powodując niewydolność krążenia mózgowego nawet przy ostrym skręcie głowy.

Ponadto, nawet jeśli nie ma fizjologicznych zmian w odcinku szyjnym kręgosłupa, długotrwała, napięta postawa może prowadzić do bólu i drętwienia.

Do niedawna to właśnie obecność osteochondrozy szyjki macicy wyjaśniała wszystkie napięciowe bóle głowy i zawroty głowy.

Jeśli chodzi o meteorologiczne i poranne bóle głowy, badania zagranicznych neurologów przeprowadzone w latach osiemdziesiątych XX wieku wykazały, że osteochondroza szyjki macicy nie zawsze jest przyczyną. Uważają, że jest to przykład zastąpienia diagnozy klinicznej diagnozą radiologiczną, tradycyjnym błędem medycznym jest nadrozpoznanie osteochondrozy, które w dzisiejszych czasach można spotkać nawet u nastolatków. Często nie ma związku między wynikami RTG, MRI, CT a wymienionymi objawami klinicznymi. Ból głowy związany z napięciem mięśni, o ile ma charakter meteorologiczny i występuje w godzinach porannych, jest rozumiany jako ból szyi i głowy spowodowany przekrwieniem żył wewnątrzczaszkowych. Można to łatwo zweryfikować przy skanowaniu dwustronnym. Błędna diagnoza - złe leczenie oznacza, że ​​problem się pogorszy.

Człowiek zaczyna odczuwać objawy osteochondrozy najczęściej po 35 latach, a im starszy, tym więcej objawów. Ale w ostatnich latach coraz więcej osób w wieku od 18 do 30 lat skarży się na ból szyi. Przyczyny to słaba sprawność fizyczna, zła postawa i skrzywienie kręgosłupa, płaskostopie lub nadmierna waga. Najczęściej problemy z szyją pojawiają się u osób, które dużo pracują przy komputerze lub prowadzą samochód.

Główne przyczyny wczesnego rozwoju osteochondrozy szyjki macicy:

• dziedziczna (genetyczna) predyspozycja
• zaburzenia metaboliczne w organizmie, infekcje, zatrucia
• nadwaga
• niedożywienie (brak pierwiastków śladowych, witamin i płynów)
• urazy kręgosłupa (stłuczenia, złamania)
• zła postawa, skrzywienie kręgosłupa
• niestabilność segmentów kręgosłupa
• płaskie stopy
• niekorzystne warunki środowiskowe
• siedzący tryb życia
• podnoszenie ciężarów
• praca związana z częstymi zmianami pozycji ciała (skręty, zgięcie i wyprost, szarpnięcia)
• długotrwała niewygodna postawa w pozycji stojącej, siedzącej, leżącej, podczas podnoszenia i przenoszenia ciężarów, podczas wykonywania wszelkich prac, które powodują obciążenie kręgosłupa szyjnego i całego kręgosłupa
• nadmierna aktywność fizyczna z nierozwiniętym układem mięśniowo-szkieletowym
• napięcie nerwowe, stres
• hipotermia
• używanie niewłaściwej poduszki podczas snu.

Pierwsza pomoc

Jeśli nie możesz znieść bólu, weź lek przeciwbólowy z domowej apteczki. Jeśli te leki nie pomogą, będziesz musiał użyć niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jednak leki te mają negatywny wpływ na przewód pokarmowy, dlatego bez konsultacji z lekarzem można je stosować tylko jako środek doraźny, a następnie należy skonsultować się ze specjalistą w celu uzyskania porady. Możesz zmniejszyć intensywność bólu, stosując przeciwzapalne maści przeciwbólowe. Jeśli w obszarze zapalenia powstał obrzęk, można przyjmować leki moczopędne lub napary ziołowe przez 3-4 dni, jeśli nie ma przeciwwskazań. Plaster pieprzowy można nosić w ciągu dnia, działa też rozpraszająco, ale w nocy jest bezużyteczny. Jeśli problemy z szyją powodują drętwienie lub ból ramienia, nie ma sensu smarować jej jakąkolwiek maścią, lek należy nałożyć na dotknięty obszar - szyję.

Jeśli używasz specjalnego kołnierza do unieruchomienia szyi, nie noś go zbyt długo. W bezruchu mięśnie szyi osłabiają się i zanikają, a im nawet trudno jest trzymać głowę na ramionach.

Fizjoterapii nie należy wykonywać w czasie zaostrzenia - można ją rozpocząć dopiero po usunięciu zaostrzenia.

Diagnostyka

Diagnoza odbywa się za pomocą promieni rentgenowskich, tomografii komputerowej i obrazowania metodą rezonansu magnetycznego. Aby sprawdzić stan naczyń szyi, zaleca się badanie ultrasonograficzne dopplerowskie lub skanowanie dwustronne.

Leczenie

Terapia osteochondrozy szyjki macicy powinna być możliwie wszechstronna, obejmująca terapię lekową i nielekową, a także zapobieganie możliwym powikłaniom.

Leczenie polega na przepisywaniu leków łagodzących ból i stany zapalne, a także leków poprawiających krążenie mózgowe. Dodatkowo w przypadku patologicznego napięcia mięśniowego zaleca się przyjmowanie leków ich rozluźniających, a także witamin w dawce leczniczej, preparatów wapnia, fosforu, magnezu, manganu.

Popularne leki zwane chondroprotektorami, które obiecują odbudowę tkanki krążka międzykręgowego, są według lekarzy bezużyteczne. Nie ma klinicznych dowodów na ich skuteczność.

Fizjoterapia odgrywa ważną rolę w leczeniu osteochondrozy szyjki macicy - elektroforeza, magnetoterapia, zabiegi wodne (różne kąpiele lecznicze, prysznice), aplikacje parafinowe . . .

Szeroko stosowane są alternatywne metody terapii - refleksologia, terapia manualna, masaż, hirudoterapia, apiterapia, osteopatia. Jednak najważniejsze w leczeniu i zapobieganiu osteochondrozy są ćwiczenia terapeutyczne.

Styl życia

Aby problemy związane z osteochondrozą szyjki macicy nie przeszkadzały, należy pamiętać o przyczynach jej rozwoju i pojawieniu się powikłań oraz, jeśli to możliwe, im zapobiegać. Ponieważ głównym powodem rozwoju osteochondrozy szyjki macicy jest siedzący tryb życia i niefizjologiczna pozycja ciała w napięciu, konieczne jest wykonywanie codziennych ćwiczeń szyi, w tym podczas ćwiczeń porannych lub wykonywania ich w miejscu pracy. Jednocześnie pamiętaj, że lekarze nie zalecają wykonywania okrężnych ruchów obrotowych głowy, ich wykonanie obarczone jest urazem szyi.

Ćwiczenia na siedząco i stojąco

1. Połóż dłoń na czole, przyciśnij czoło do dłoni, napinając mięśnie szyi. W takim przypadku dłoń musi oprzeć się naciskowi czoła przez 7-10 sekund. Wykonaj ćwiczenie 3-4 razy. Powtórz to samo ćwiczenie z dłonią do tyłu głowy 3-4 razy.
2. Połóż lewą dłoń na lewej skroni i przyciśnij ją do dłoni, napinając mięśnie szyi przez 7–10 sekund. Wykonaj ćwiczenie 3-4 razy. Powtórz to samo ćwiczenie, naciskając prawą skronią na prawej dłoni.
3. Powyższe dwa ćwiczenia można wykonać inaczej: oprzyj czoło o ścianę i naciśnij ją, napinając mięśnie karku. Następnie przyciśnij tył głowy do ściany, potem lewą, a potem prawą połowę głowy.
4. Odchyl trochę głowę do tyłu. Pokonaj opór napiętych mięśni szyi, stopniowo go obniżaj. Zakończ ćwiczenie przyciskając brodę do dołu szyjnego. Powtórz to ćwiczenie 5-6 razy.
5. Stań prosto z otwartymi ramionami. Powoli obróć głowę maksymalnie w prawo 5-6 razy, a następnie w lewo.
6. Opuść podbródek do szyi iw tej pozycji powoli obróć głowę: 5-6 razy w prawo, potem w lewo.
7. Odchyl trochę głowę do tyłu. Spróbuj sięgnąć prawym uchem do prawego ramienia, a lewym uchem do lewego ramienia. Każde ćwiczenie powtórz 5 razy.
8. Złóż palce razem z tyłu głowy, połącz łokcie, oprzyj brodę na zgiętych przedramionach. Zaciśnij palce tak, aby krawędź dłoni oparła się o tył głowy, unieś przedramiona jak najwyżej. Pozostań w tej pozycji bez wysiłku przez 10-15 sekund.

Ćwiczenia z leżenia:

1. Połóż się na plecach, wyprostuj nogi i wyciągnij ramiona wzdłuż ciała. Zegnij kolana i złap je dłońmi, przyciągnij do brzucha, w tej pozycji unieś głowę i dotknij czołem kolan. Powoli wyprostuj nogi, podnieś głowę. Wykonaj to ćwiczenie 4-5 razy.
2. Zegnij kolana i chwyć rękami krawędź sofy lub wezgłowia. Powoli unieś tułów, sięgając stopami do dłoni. Wykonaj ćwiczenie 4-5 razy.
3. Połóż się na brzuchu z wyprostowanymi nogami. Ręce leżą wzdłuż ciała. Opierając się na nogach, brzuchu i dolnej części ciała, unieś głowę i ramiona. Wykonaj to ćwiczenie 4-5 razy.
4. Połóż się prosto z ramionami rozłożonymi na boki. Lekko podnosząc go z podłogi, obróć tułów w lewo, prawą ręką wyjmij lewą dłoń. Zrób to samo, sięgając lewą ręką do prawej dłoni. Wykonaj to ćwiczenie 4-5 razy.
5. Połóż się na brzuchu z rękami wyciągniętymi wzdłuż tułowia, dłońmi do góry, brodą na wysokości tułowia. Zrelaksuj się i powoli obróć głowę w prawo - do pozycji wyjściowej - w lewo. Spróbuj obrócić głowę tak, aby ucho dotykało podłogi. Wykonaj to ćwiczenie 8-10 razy.
6. Połóż się na brzuchu, oprzyj brodę na dłoniach i rozluźnij mięśnie szyi. Obróć głowę w prawo i lewo, starając się dotknąć podłogi uchem. Wykonaj to ćwiczenie 8-10 razy.

Regularne ćwiczenia pomogą złagodzić napięcie mięśni i poprawić krążenie krwi w okolicy kołnierza, a także poprawią ruchomość samych kręgów. Jednak podczas wykonywania ćwiczeń należy monitorować swoje odczucia - nie zwiększać intensywności ruchów i napięcia w przypadku pojawienia się bólu. W takich przypadkach ćwiczenia należy wykonywać bardzo ostrożnie i nie na długo.

Zapobieganie

Aby zapobiec osteochondrozie, lekarze zalecają regularne wizyty u ortopedy od wczesnego wieku szkolnego oraz, jeśli to konieczne, korygowanie skrzywienia kręgosłupa i zaburzeń postawy. Aby uformować muskularny gorset - uprawiać sport, przede wszystkim pływać. Jedz pokarmy, które dostarczają organizmowi wapnia i magnezu (ryby i owoce morza, szpinak, fasola, orzechy, nasiona, groszek, pieczywo razowe, produkty mleczne, sery) i witaminy. Unikaj gromadzenia się nadwagi. Podczas pracy przy komputerze postępuj zgodnie z zaleceniami lekarzy. Nie noś toreb, wieszając je na ramieniu.