Koksartroza stawu biodrowego

porównaj zdrowego stawu i zustavas biodra

Koksartroza - choroba zwyrodnieniowa, która prowadzi do zniszczenia stawu biodrowego i ma charakter przewlekły przebieg. Częściej występuje u starszych grup wiekowych. Częściej chorują kobiety niż mężczyźni.

Początek choroby - stopniowe, rozwija się powoli. Może dotyczyć jednego stawu lub oba. Jest najczęstszym rodzajem choroby zwyrodnieniowej stawów.

Dlaczego rozwija się choroba?

Koksartroza u niektórych pacjentów towarzyszy naturalny proces starzenia się organizmu i jest mięśniowa tkanek stawu biodrowego. Na jego powstanie mają wpływ takie czynniki:

  • obniżona odżywianie tkanek;
  • wrodzona anomalia stawu biodrowego, w szczególności, dysplazja;
  • przeniesione uraz miednicy;
  • post-infectious koksartroza;
  • aseptyczna martwica głowy stawu biodrowego;
  • choroba Perthesa (osteochondropathy).

Niestety, ustalić przyczynę choroby nie zawsze się to udaje i patologii stawu biodrowego nazywa idiopathic coxarthrosis - czyli takim, którego przyczyny nie są znane. To jest bodźcem do stałego badania problemu. Prowadzone są prace naukowe w tej dziedzinie i lekarze doszli do wniosku, że większe ryzyko koksartroza obserwuje się u takich pacjentów pacjentów:

  • Dziedziczna skłonność do patologii. Pacjenci, których rodzice cierpieli na choroby chrząstki i kości, w większości przypadków też będą mieć podobne problemy;
  • Nadwaga. Znaczna masa ciała jest obciążeniem stawów, które i bez tego są regularnie narażone na manualnej pracy;
  • Metaboliczne zaburzenia, cukrzyca. To prowadzi do tworzenia nieprawidłowych doprowadzanie tlenu i substancji odżywczych do tkanek, przez co tracą one swoje właściwości.

Znając podstawowe czynniki ryzyka choroby, można zaplanować środki zapobiegawcze w jego zapobiegania.

Jak rozpoznać patologię stawu biodrowego?

Objawy koksartroza zależy od cech anatomicznych układu mięśniowo-szkieletowego, przyczyn patologii i etapie procesu. Rozważmy główne objawy kliniczne:

  • bolesność stawu;
  • naświetlanie ból kolana, biodra, pachwinie.;
  • sztywność ruchu;
  • ograniczona mobilność;
  • zaburzenia chodzenia, kalectwo;
  • zmniejszenie masy mięśni uda;
  • skrócenie uszkodzonej kończyny.

Obraz kliniczny odpowiada wewnętrzne zmiany w tkankach stawu. Objawy nasilają się stopniowo i na pierwszych etapach pacjent nie poświęca im należytej uwagi. Jest to niebezpieczne, ponieważ to właśnie na początku procesu leczenia przynosi większy efekt.

Kliniczne i radiologiczne stopniu koksartroza

Poniżej wymienione objawy choroby, charakterystyczne dla każdego stopnia.

  • 1 stopień. Pacjent odczuwa okresowe bolesność i dyskomfort. Nieprzyjemne odczucia niepokoją po wysiłku fizycznym, długi postanowienia w statycznej pozie. Ból zlokalizowany w strefie stawu i ustępuje po odpoczynku. Na tym etapie procesu nie jest uszkodzony chód i nie skrócenia nogi. Zmiany widoczne na rtg - zwęża się rzepki szczeliny, pojawiają się jako kostne (kostne wzrostu).
  • 2 stopień. Zwiększa intensywność bólu, może pojawić się podczas odpoczynku i irradiiruet w sąsiednich obszarach ciała. Pojawia się chromanie po tym, jak człowiek długo chodził lub przeciwprzepięciowa. Ograniczona ilość ruchów w stawie. Równolegle rozwijają się zmiany procedura x-ray obrazu: przesunięcie głowa kości udowej, jako kostne rosną na wewnętrznym i zewnętrznym krawędziach panewki.
  • 3 etap. Ból staje się stały charakter, pojawia się w dzień i w nocy. Znacznie gorzej chód, pojawia się trwałe kalectwo. Gwałtownie spada ruchowa funkcja, zanikają mięśnie nogi. zmiana tkanki mięśniowej prowadzi do tego, że stopa trochę "zatrzymał się" i staje się krótszy. To prowadzi do deformacji postawy i wygięcie ciała. Radiografia na tym etapie procesu: całkowite zwężenie szczeliny pomiędzy powierzchniami stawu, deformacja głowy kości udowej, znaczny wzrost osteofity.

Program diagnostyczny przy chorobie

Podstawowa metoda diagnostyki - rentgen. Z jego pomocą można wykryć choroby i jej stadium. Na rtg analizują struktury stawu pod kątem zwężenia szpary stawowej, osteofity, złamania głowy kości biodra.

Jeśli istnieje potrzeba, w badaniu stanu tkanek miękkich - odbywa się rezonans magnetyczny tomografia komputerowa. Pozwala ona szczegółowo zbadać stan chrząstki działek stawu, a także mięśni biodra dziedzinie.

Nowoczesne metody i kierunki leczenia koksartroza stawu biodrowego

Leczenie koksartroza może być zachowawcze i chirurgiczne. Leczenie koksartroza ukierunkowane na osiągnięcie następujących celów:

  • zmniejszenie objawów bólowych;
  • przywrócenie aktywności ruchowej;
  • rehabilitacja i przywracanie zdolności do pracy;
  • profilaktyka powikłań;
  • poprawa jakości życia pacjenta.

Początek leczenia polega na modyfikacji czynników ryzyka. Do tego lekarz zaleca następujące działania:

  • normalizacja masy ciała;
  • rezygnacja z nałogów;
  • pełne wyżywienie;
  • normalizacja aktywności fizycznej;
  • zrównoważony pitnej tryb;
  • zdrowy sen.

Leczenie zachowawcze rozróżnia się: farmakologiczne i non-medicamento. Leczenie farmakologiczne obejmuje niesteroidowe leki przeciwzapalne, leki przeciwbólowe, chondroprotectors. Zmniejszają proces zapalny w tkankach stawów, łagodzą obrzęk i bolesność, przywracają ilość ruchów i poprawia stan tkanki chrzęstnej.

Non-medicamento leczenie obejmuje, między innymi, masaż obszaru dotkniętego. To stymuluje pracę mięśni, konfrontuje ich tłuszczowych i jest zapobieganie skrócenia kończyny. Pełny i profesjonalny masaż stymuluje przepływ krwi w obszarze stawu, a to, z kolei, prowadzi do normalizacji metabolizmu w tkankach. Należy pamiętać, że masaż nie zawsze jest przydatny przy coxarthrosis - to odbywa się tylko między zaostrzeń i na niektórych etapach procesu. Przypisać je może lekarz zaleci technik masażu, częstotliwość zabiegów i czas trwania kursu.

Warunek leczenia - ćwiczeń terapeutycznych. To profilaktyka przykurczów i progresji choroby. Ćwiczenia powinny być przeprowadzane codziennie, tylko wtedy mają one efekt. Gimnastyka dobierany jest indywidualnie i jest mianowany lekarzem. Ćwiczenia poprawiają samopoczucie, zmniejszają ryzyko zaburzeń emocjonalnych, wzmacnia siły organizmu.

Fizjoterapia - jeszcze jedna metoda, którą stosuje się przy coxarthrosis. To może być leczenia, zabiegi, kąpiele i prysznice, magnetoterapia. Stosuje się elektro - i fonoforeza z lekami.

Jeśli wymienione metody leczenia nie przyniosły efektu lub stosowały się późno - wymagane jest leczenie chirurgiczne.

Szybka interwencja w przypadku coxarthrosis

Leczenie chirurgiczne stosuje się w przypadku nieskuteczności konserwatywnych metod. Jest to szczególnie ważne w przypadku późnej diagnozy. Nowoczesne techniki operacyjne i jakościowe wyposażenie systemie pozwalają przywrócić strukturę i funkcję stawu, przywrócić człowiekowi ilość ruchów i normalna jakość życia. Najbardziej skuteczną metodą leczenia jest stawu kolanowego.

Wskazaniami do operacji interwencji są:

  • coxarthrosis 2-3 stopnia;
  • brak efektu terapii;
  • całkowite ograniczenie ruchu, spaceru.

Przeciwwskazania, które nie pozwalają wykonać operację:

  • decompensated stan nerek, serca, wątroby;
  • choroby psychiczne;
  • ostrej fazy stanu zapalnego w organizmie.

Właśnie dla tego odbywa się przedoperacyjna diagnostyka. Jeśli jednak istnieje możliwość dostosowania stan - pacjent jest przygotowywany do operacji i po tym odbywa się interwencja.

Operacja polega na usunięciu chorych tkanek i instalacji protezy. Istnieją różne modele endoprotez. Są różne metody ich mocowania w kości – cementowy i cementless, materiałem, z którego wykonany jest endoproteza. O wszystkich funkcjach endoprotezy i zawiłości zabiegu można uzyskać informacje na konsultacje u lekarza.

Okres rekonwalescencji po leczeniu chirurgicznym

Od pierwszego dnia po operacji odbywa się rehabilitacja pod kontrolą lekarza. Najpierw polega ona na wykonywaniu biernych ruchów, a następnie stopniowo zwiększać obciążenia. Chodzenie po raz pierwszy dopuszcza się tylko o kulach, jest dozwolone siedzisko i przysiady.

Oczywiście, w pierwszym okresie po operacji istnieją ograniczenia obciążeń. Nie warto się bać - bo bez operacji ograniczenia te przetrwały do końca życia. Zmniejszenie aktywności fizycznej po leczeniu chirurgicznym należy do wzmocnienia pozycji endoprotezy, przywrócenie integralności kości, gojeniu się ran. W ciągu 2 miesięcy powinny być wyłączone zajęcia sportowe, ćwiczenia na wspólne, długie spacery i niektóre rodzaje ćwiczeń. Po pełnej regeneracji człowiek wraca do normalnego życia, sportu i aktywnego wypoczynku.

Okres eksploatacji endoprotezy: większość firm oznacza rentowność około 90% w okresie obserwacji do 15 lat.