Artroza (Odkształcająca artroza, nazwa ludowa - odkładanie soli) jest przewlekłą chorobą stawów zwyrodnieniowych -dystroficznych, w której występuje niszczenie chrząstki stawowej, kapsułek stawowych i deformacji samej kości.
Należy zauważyć, że artroza jest całą grupą chorób wspólnych, które mają różne pochodzenie i bliskie mechanizmy rozwoju. Najczęściej występują artroza dużych stawów:
- deformując artrozę stawu kolanowego (gonartroza),
- deformując artrozę stawu biodrowego (COKSARTROSSION),
- a także artroza stawu barkowego.
Są to najcięższe rodzaje artrozy.
Arthrozia małych stawów jest rzadziej powszechna. Najczęściej występują deformujące artrozę interfilansujących stawów rąk, a także stawów metakarpofalangealowych kciuków. Pacjenci zauważają ból w połączeniach równoważących, zmniejszenie ich ruchliwości, wygląd w pobliżu stawów pieczęci (guzki Geberden i Bushar). Ten rodzaj artrozy występuje częściej na starość. Często występuje artroza stawów stopy.
Polyrthroztis lub uogólniona artroza charakteryzuje się uszkodzeniem kilku stawów jednocześnie.
Artroza Połączenia kręgosłupa - spondylotrozy - należą do grupy chorób kręgosłupa, chociaż ma podobny mechanizm rozwoju z inną artrozą.
Głównym objawem klinicznym artrozy jest ból stawu, zmniejszenie jego ruchliwości. Specyficzne objawy są określane na podstawie stadium artrozy i zależą od stopnia destrukcyjnych zmian stawu.
Przyczyny artrozy
Artroza Zwyczajowe jest dzielenie na podstawowe i wtórne. Pierwotna (idiopatyczna) artroza jest konsekwencją naruszenia procesów odzyskiwania i zwiększonej degeneracji w tkance chrząstki stawu bez żadnych odchyleń w pracy całego organizmu. Wtórna artroza występuje w wyniku innych procesów patologicznych w organizmie lub w stawie już uszkodzonym przez jakikolwiek efekt zewnętrzny, z częściowym zniszczeniem powierzchni stawowych.
Najczęściej traumatyczna artroza jest diagnozowana u młodych pacjentów. A u starszych pacjentów zawsze jest możliwe narysowanie wyraźnej granicy między artrozą pierwotną i wtórną.
Chociaż nie można ustalić dokładnej przyczyny artrozy, czynniki przyczyniające się do występowania i rozwoju są dobrze znane.
Można rozróżnić następujące rodzaje przyczyn, które przyczyniają się do rozwoju pierwotnego i wtórnego odkształcającego artrozy.
Przyczyny pierwotnej artrozy są czynniki dziedziczne
Zidentyfikowano następujące zaburzenia dziedziczne, które mogą powodować rozwój pierwotnej artrozy:
- zaburzenia genetyczne w składzie tkanki chrząstki stawu, co prowadzi do jego przyspieszonego zniszczenia;
- Wrodzone wady układu mięśniowo -szkieletowego (hipermobiil stawów, dysplazji, płaskich stóp i innych), które są przyczyną urazu niektórych odcinków tkanki chrząstki stawu, a w rezultacie pojawienie się artrozy.
Zauważono również, że odkształcając artrozę stawów między kończynami górnych występuje głównie u kobiet i jest odziedziczona przez linię żeńską.
Przyczyny wtórnego artrozy
Wtórna artroza jest konsekwencją uszkodzenia stawu. Szkody te mogą być spowodowane różnymi czynnikami.
- Uszkodzenie mechaniczne stawów. Ta grupa czynników obejmuje różne urazy stawów, złamania kości wewnątrzastowo -stawów, w wyniku których zaburzona jest struktura stawu. Ten sam wynik jest spowodowany stałą mikrotraumatyzacją stawów w wyniku nadmiernych stałych obciążeń, zarówno statycznych, jak i dynamicznych (na przykład u sportowców). Również otyłość prowadzi do przeciążenia i traumy.
Kolejnym czynnikiem, który ma negatywny wpływ na połączenia (głównie na bioder) jest niepoprawna postawa.
Struktura stawu może również zakłócać interwencję chirurgiczną. - Choroby wspólne. Arthrozia może być wynikiem chorób zapalnych stawów (ostre i przewlekłe zapalenie stawów, zapalenie maziatyczne, pierwotna aseptyczna martwica tkanki kostnej itp.)
- Naruszenie metabolizmu, choroby układu hormonalnego, niedobór minerałów w ciele. Różne zaburzenia metabolizmu, brak wapnia, fosforu i innych minerałów, witamin i pierwiastków śladowych powodują zmiany w składzie kości i chrząstki, płynu maziowego, co prowadzi do naruszenia procesów odzyskiwania oraz stopniowego niszczenia składu.
- Choroby autoimmunologiczne (dna moczanowa, chondrocalcinosis, hemochromatoza, łuszczyca, reumatoidalne zapalenie stawów), Zaburzenia hormonalne, niedobór estrogenu W postmenopauzie kobiety prowadzą do zmian w tkankach stawów i ich stopniowego zniszczenia.
- Choroby naczyniowe (miażdżyca naczyń kończyn dolnych, zatarcie zapalenia endartertera, żylaków), a także Hipodynamia Powodują zaburzenia krążenia w tkankach okołoniastowych, słaby dopływ krwi do tkanek stawowych, w wyniku czego zmiany dystroficzne.
Mechanizm rozwoju artrozy
Rozwój artroza Zaczyna się od zniszczenia chrząstki. Uważa się, że na początku występuje naruszenie krążenia krwi w naczyniach włosowatych warstwy rogówki okostnej. Ponieważ odżywianie chrząstki występuje z powodu spożycia składników odżywczych z płynu śróddzielego i sąsiedniej tkanki kostnej, zakłócenia krążenia prowadzi do faktu, że chrząstka stopniowo traci elastyczność, staje się cieńsza, pojawiają się na niej pęknięcia, gładkość powierzchni stawowych jest zakłócona. W rezultacie się wydaje Ból i chrupnięcie podczas ruchów. Szerokość szczeliny stawowej stopniowo maleje, kość powstaje wzdłuż krawędzi powierzchni stawowych Kolce osteophyta.
Ostatecznie staw jest zdeformowany, a amplituda ruchów w nim maleje. W ten sposób rozwija inwolucyjną artrozę związaną ze starzeniem się organizmu. Rozwój tej formy artrozy zwykle występuje stopniowo na przestrzeni lat.
Inne formy artrozy dużych stawów, na przykład post -traumatyczne, post -infekcyjne, metaboliczne, zatrucie mają kilka innych mechanizmów rozwojowych, ale w rezultacie uzyskujemy podobne zmiany w stawie.
Objawy artrozy stawów. Etapy i stopień artrozy
„Klasyczne” to klasyfikacja artrozy na podstawie cech klinicznych i radiologicznych. Zgodnie z nim wyróżnia się trzy etapy rozwoju choroby. Odpowiada klasyfikacji według stopnia utrzymania niepełnosprawności, co rozróżnia 3 stopnie artrozy:
- I stopień artrozy - choroba nie uniemożliwia pracy, chociaż ją komplikuje,
- II stopień artrozy - choroba zapobiega wykonywania pracy,
- III stopień artrozy - utrata zdolności pracy.
Rozważmy bardziej szczegółowo objawy kliniczne i oznaki artrozy na każdym z tych etapów
Arthrozia 1. stopnia (stadium początkowego artrozy)
W początkowym etapie choroby rano, po odpoczynku, sztywności, ruchu trudności w stawach, który stopniowo mija trochę po rozpoczęciu ruchu. Być może pewne ograniczenie mobilności w stawie. Okresowo pojawiają się „początkowe” bóle (ból na początku ruchu po długim pobycie w spoczynku). Z ostrymi ruchami stawu stawu, ale podczas ruchu nie ma bólu. Ból na tym etapie artrozy pojawia się tylko ze znacznym i przedłużonym obciążeniem i ustępuje po odpoczynku. Nie ma samego bólu i przy niskich obciążeniach. Na tym etapie choroby pacjenci rzadko spotykają się z lekarzem.
Na obrazie X z artrozą pierwszego stopnia specjalnych zmian w stawie nie jest widoczne, czasami małe osteofity wzdłuż krawędzi stawu mogą być widoczne, szczelina stawowa jest lekko zawężona.
Arthrozia 2 stopni (drugi stadium artrozy)
Wraz z dalszym rozwojem artrozy ból staje się bardziej znaczący, nabywa ostry charakter. Wyraźny chrupnięcie w stawie pojawia się z dowolnymi ruchami, zauważalne ograniczenie mobilności w połączeniu (przykurcz), funkcjonalne skrócenie kończyny, zaburzona biomechanika ruchów, ale mobilność stawów jest nadal zachowana. Ten etap charakteryzuje się zauważalnym wzmocnieniem bólu początkowego, stają się one ostre i dłuższe. Pod wpływem aktywności fizycznej w ciągu dnia pojawia się ciągłe zmęczenie, poczucie ciśnienia w dotkniętych stawach, pojawia się „bóle mechaniczne” spowodowane spadkiem zdolności amortyzowania tkanek chrząstki stawu.
Zniszczenie stawu jest już dość znaczące, stawy są już częściowo zdeformowane.
Na radiogramach widoczne są zauważalne osteofity, zwężenie stawowej przerwy jest 2-3 razy w porównaniu z normą, stwardnienie kości podchrzęstnej i tworzenie się torbielowości w strefie nasadowej.
Arthrozia drugiego stopnia charakteryzuje się spadkiem zdolności pracy, niezdolnością do wykonywania określonych rodzajów pracy.
Arthrozia 3 stopni (trzeci stadium artrozy)
Artroza 3 stopnie są ciężkim, zaniedbanym stadem choroby. Na tym etapie są:
- Znaczące odkształcenie stawu (ze względu na wzrost kości i akumulację płynu w jamie stawowej);
- ostre ograniczenie ruchów, aż do zachowania tylko ruchów bujanych;
- ostry ból nie tylko podczas poruszania się, ale także w stanie całkowitego spoczynku - stały ból związany z odruchowymi skurczami pobliskich mięśni, a także rozwój reaktywnego zapalenia maziowej;
- Wspólne zapalenie,
- Wrażliwość stawów na zmianę pogody.
- Mięśnie wokół kolana są paskudne i zanikowe;
Oś kończyny jest zdeformowana, zauważalnie varus lub krzywiznę Valgus nóg (to znaczy w postaci litery „o” lub „x”).
Na radiogramach z artrozą trzeciego stopnia, prawie całkowitego zniknięcia szczeliny stawowej, zaobserwowano poważne odkształcenie powierzchni stawowych, obserwuje się ogromne wielokrotne regionalne osteofity. Można określić myszy stawowe i zwapnienie tkanek paratykularnych.
W 3 stopniach choroba posunęła się bardzo daleko, często jest to już przyczyną trwałej niepełnosprawności. Manifestuje się w następujący sposób:
- Ból staje się stały i bolesny: chodzenie, a zwłaszcza zejście i wspinanie się po schodach - trudny test dla pacjenta;
- głośny chrupnięcie w dowolnych ruchach, dobrze -zrastać się z innymi;
- Odkształcenie stawów jest silnie wyrażane, ruchy są ograniczone jedynie małą amplitudą, a nawet niemożliwą;
Zdjęcia pokazują zniszczenie struktur wewnątrz wygody (więzadła i łąkotki), a także całkowite ścieranie chrząstki i oznaki stwardnienia (zastąpienie funkcjonujących narządów i struktur tkanki łącznej).
Artroza 4. stopnia
Stan całkowitego zniszczenia wspólnego artroza, gdy staw całkowicie przestaje funkcjonować, często rozróżnia się oddzielnego - 4 stopnia artrozy. Istnieje „blokada stawów” tak - zespołowi ostrego bólu, w którym nawet ograniczony ruch w złączu chorych jest niemożliwy. Czwartym stopniu artrozy towarzyszy nie do zniesienia bólu stawów, którego nie są usuwane nawet przez silne leki i intensywną fizjoterapię. Możliwe jest pełna ankyloza (fuzja stawowa) lub neoartroza (tworzenie fałszywego stawu między przesuniętymi końcami kości). Niezależny ruch w obu przypadkach jest prawie niemożliwy.
Na zdjęciach widoczne jest szorstkie stwardnienie powierzchni sattime z wyraźnym orbieżą torbielowatym, fuzja łączących kości w szczelinie stawowej. Rozwój choroby na tym etapie prawie zawsze oznacza niepełnosprawność, której można zapobiec jedynie poprzez wszczepienie sztucznej protezy wspólnej.
Leczenie artrozy
Leczenie artrozy w początkowym stadium choroby
Lepiej jest jak najwcześniej leczyć artrozę, z pojawieniem się pierwszych znaków - chrupnięcie w stawach, trudności w ruchu. Na tym etapie leki są przydatne -Chondroprotektory, które poprawiają strukturę chrząstki, a także kompleksy witamin -mineralne.
Ważne są medyczne wychowanie fizyczne, właściwe odżywianie, a także środki zapobiegawcze. Należy zauważyć, że zapobieganie artrozy ma również ogromne znaczenie dla zapobiegania zaostrzeniu choroby.
Leczenie artrozy 2–3 stopni
Chociaż jednak niemożliwe jest jednak całkowite wyleczenie artthrozy 2-3 stopni, proces jego rozwoju może być zauważalnie zahamowany. Leczenie artrozy na tym etapie obejmuje następujące etapy:
- usuń lub zmniejsz zespół bólu
- Usuń stan zapalny w stawie.
- Popraw przywracanie chrząstki i spowolnij w niej procesy zwyrodnieniowe.
W ostrym okresie leczenie artrozy rozpoczyna się od eliminacji bólu. W tym celu stosuje się niehormonalne leki przeciwzapalne (NLPZ). Możliwe są wstrzyknięcia wewnątrzastyczne kortykosteroidów. Konieczne jest zmniejszenie obciążenia stawu, nie można chodzić ani stać przez długi czas, podnieść ciężkie przedmioty.
Po usunięciu zespołu ostrego bólu głównym zadaniem jest zapewnienie, w miarę możliwości, aktywacja procesów odzyskiwania w tkankach stawowych i okołowienowych: poprawa krążenia krwi, zwiększony metabolizm, eliminacja procesów zapalnych. Przepisywane są chondroprotektory, leki rozszerzające naczynia rozszerzające się, a także ćwiczenia terapeutyczne i fizjoterapia.
Leczenie artrozy 4 stopni
Na tym etapie choroby staw jest prawie całkowicie zniszczony. W takim przypadku pozostaje jedno wyjście - operacja i zastąpienie chorego stawu endoprotyzą. Endoproteza znacznie poprawia mobilność stawu, pozwala pacjentowi wznowić aktywne życie, przynajmniej pozbywać się bólu.